Amerika yenidən güc diplomatiyasına qayıdır — bu dəfə Qərb yarımkürəsində. Prezident Trampın milli təhlükəsizlik üzrə müşaviri Marco Rubio-nun rəhbərliyi altında ABŞ Nicolás Maduro-ya, Venesuela prezidentinə və İranın köhnə müttəfiqinə qarşı misilsiz kampaniya başlayır. Narkokartellərə qarşı əməliyyat kimi başlayan təşəbbüs tədricən Karakasa sistemli təzyiq alətinə çevrilib; burada iqtisadi, hərbi və ideoloji məqsədlər birləşib.
Rəsmi olaraq kampaniya ABŞ-da narkotik trafikinə son qoymaq cəhdi kimi təqdim edilir. Lakin “narkoterrorizm”lə mübarizə ritorikasının arxasında strateji hesab dayanır: Maduro-nun aradan qaldırılması Tehranı Latın Amerikasındakı son dayaq nöqtələrindən birindən məhrum edəcək. Yaxın Şərqdə İran təsirinin zəifləməsi fonunda belə bir zərbə Trampın “müqavimət oxu”nun — Beyrutdan Karakasa qədər — demontajı xəttinin məntiqi davamı olacaq.


Diplomatiya birbaşa hərəkətlərə yer verir və geosiyasətin parametrləri B-52 strateji bombardmançılarının uçuş məsafəsi ilə ölçülür
Venesuela sahilləri boyunca ABŞ Hərbi Dəniz Qüvvələrinə məxsus səkkiz gəmi, zərbə təyinatlı sualtı qayıq, F-35B qırıcıları, P-8 Poseidon kəşfiyyat təyyarələri və MQ-9 Reaper pilotsuz aparatları cəlb olunub. Əməliyyata xüsusi təyinatlı qüvvələr, o cümlədən məşhur 160-cı aviapolk «Ночные охотники» də qoşulub.
Buna cavab olaraq Karakas könüllülərin səfərbərliyini və ordu bölmələrinin yerini dəyişdiyini elan edib. Lakin müşahidəçilərin qeyd etdiyi kimi, bu addımlar daha çox simvolik xarakter daşıyır — hərbi resursların uyğunsuzluğu həddən artıq aydındır. Venesuelanın daxili iqtisadiyyatı çökmüş, silahlı qüvvələr parçalanmış vəziyyətdədir və Maduro-nun İran və Rusiya hərbi məsləhətçilərindən asılılığı Venesuela prezidentini getdikcə daha zəif edir.
Operasiyanın siyasi qolunu Marco Rubio kurasiya edir — Maduroya qarşı ən ardıcıl tənqidçilərdən biri olan Rubio üçün bu kampaniya sosialist rejimə qarşı onillik mübarizəsinin kulminasiyasına çevrilib. Florida mənşəli, ABŞ Baş prokuroru Pamela Bondi ilə tandemdə o, Karakasla mübarizəni şəxsi layihəyə çevirib. Bondi Maduro-nun başı üçün 50 milyon dollar mükafat elan edib və onu “Amerika ədalətindən gizlənən narkoterrorist” adlandırıb. Öz növbəsində Rubio Maduro-nu “Qərb yarımkürəsinin xərçəngi” və “sivil dünyaya təhdid” kimi xarakterizə edir.

Tramp xüsusi əməliyyatın siyasi hissəsini Rubioya həvalə edib
Ağ Evdə birinci kadensiyası illərində Maduro-nun istefasına nail ola bilməyən prezident Tramp indi bu əməliyyatda bir anda bir neçə qələbə imkanı görür: Yaxın Şərqdən sonra Amerika gücünün nümayişi kimi xarici-siyasi; Venesuelanın nəhəng neft ehtiyatları nəzərə alınmaqla iqtisadi; narkotrafik və qeyri-qanuni miqrasiya ilə mübarizədə uğur kimi daxili-siyasi.
Bu strategiyanın siması məhz kubalı mənşəli siyasətçi Marco Rubio-nun olması rəmzidir. Tramp üçün o, Latın Amerikası ilə kompromis deyil, güc dili ilə danışan “yeni antisosialist Amerika”nı təcəssüm etdirir. Təsadüfi deyil ki, Floridanı təmsil edən senator Maria Salazar belə deyib:
“Prezident Tramp ona etibar edir, çünki bilir — Rubio sosializmin nə kimi bir xərçəng olduğunu və niyə kəsilib atılmalı olduğunu həqiqətən anlayır.”
Maduro isə təzyiqə adət etdiyi şəkildə reaksiya verir və ABŞ-ı sui-qəsddə ittiham edir. O, Rubio-nu “ordu başçısı” adlandırır və Trampı “əllərini qana bulamaq riski” barədə xəbərdar edir. Lakin Karakasın ritorikasında ümidsizlik notları getdikcə daha qabarıq eşidilir. Ölkədə sosial narazılıq artır, hərbi elita ruhdan düşüb, İran və Rusiya dəstəyinə oynamaq cəhdləri isə inandırıcı görünmür.

Tramp üçün Rubio Latın Amerikası ilə siyasi kompromis deyil, güc dili ilə danışan “yeni antisosialist Amerika”nı təcəssüm etdirir
Bu hadisələr fonunda Amerika strategiyası düşünülmüş və ardıcıl görünür. Zərbələr İran “oxu”na bir neçə cəbhədə eyni vaxtda endirilir — Yaxın Şərqdə «Хезболла» komandirlərinin zərərsizləşdirilməsindən tutmuş Latın Amerikasında Venesuela həlqəsinin zəiflədilməsinədək. Venesuelaya birbaşa hərbi müdaxilə hələ planlaşdırılmasa da, güc nümayişi sınaqdan çıxmış strateji üsul olaraq qalır.
Tramp öz xarici siyasətini ardıcıl nöqtəvi şoklar seriyası kimi qurur — sürətli, vizual baxımdan güclü, eyni zamanda diqqətlə hesablanmış addımlar. Əgər Maduroya qarşı əməliyyat Venesuela prezidentinin devrilməsi ilə nəticələnərsə, bu, təkcə lokal qələbə olmayacaq, ABŞ-ın Qərb yarımkürəsində təsirinin yeni arxitekturasının başlanğıcı olacaq. Tehran üçünsə bu, belə bir siqnal olacaq: Fars körfəzindən minlərlə kilometr uzaqda belə, İslam Respublikasının rəqibləri onun “ox”unun sonuncu istehkamını dağıtmağa qadirdir.
Dünya, bəlkə də, qlobal qarşıdurmanın yeni mərhələsinin astanasındadır — soyuq müharibə yox, idarə olunan turbulentlik mərhələsi; burada diplomatiya birbaşa hərəkətlərə yer verir və geosiyasətin parametrləri B-52 strateji bombardmançılarının uçuş məsafəsi ilə ölçülür.
Adəm İsmayıl Bakuvi, Vəhdət Partiyasının sədri
(haqqın.az saytından tərcümə)
Maduronun aradan qaldırılması Tehranı Latın Amerikasındakı son dayaq nöqtələrindən birindən məhrum edəcək
Latın Amerikası regionunda həqiqətən tektonik dəyişikliklər baş verir. Boliviyada Rodrigo Paz-ın seçkilərdə qələbəsi və bu ölkənin İsraillə diplomatik münasibətləri iyirmi illik fasilədən sonra bərpa etməsi yeni siyasi konfiqurasiyanı simvolizə edir. Cənubi Amerika tədricən “sol internatsional” orbitindən çıxır və Çili ilə Kolumbiyada qarşıdan gələn parlament seçkiləri bu dönüşü yekun olaraq möhkəmləndirə bilər.
Mütəxəssislərin qiymətləndirməsinə görə, Maduroya təzyiq “Tehran üçün çox pis xəbər”dir. Venesuelanın itirilməsi İranın mövqelərini təkcə siyasi deyil, kəşfiyyat baxımından da zəiflədəcək: illər boyu Tehran Karakas və onun regional peykləri vasitəsilə qanunsuz təchizat marşrutları, maliyyə əməliyyatları və təsir kanalları qururdu.
Operativ səviyyədə Amerika strategiyası güc nümayişi kimi görünür. Karib hövzəsinin səması üzərində artıq nüvə silahı daşımağa qadir B-52 strateji bombardmançıları patrul edir. The Wall Street Journal qəzetinin məlumatına görə, onların vəzifəsi təkcə kəşfiyyat deyil, həm də Vaşinqtonun güc tətbiqi üçün bütün alətlərə sahib olduğunu Karakasa göstərən siqnaldır.